Januari 2023

DNA, genen en erfelijkheid zijn regelmatig zowel positief als negatief in het nieuws, waarbij de onderwerpen kunnen variëren van geneeskunde tot misdaad en van archeologie tot evolutie. Hierbij kunnen vele vragen rijzen; wat voor rol speelt DNA in al deze gevallen? Ligt onze medische toekomst bij onze geboorte al vast? Kunnen wetenschappers echt sleutelen aan onze erfelijkheid?
Aan de basis van dit alles ligt de volgende vraag: hoe worden de erfelijke eigenschappen in ons DNA eigenlijk omgezet in iemands innerlijke en uiterlijke kenmerken?

In deze lezing zullen we vooral bespreken hoe de informatie voor alle eiwitten/proteïnen die we nodig hebben in het DNA gecodeerd is.
We zullen zien hoe de vier letters van het DNA-alfabet omgezet worden in zinnige informatie. Vervolgens zullen we zien hoe DNA aan de basis ligt van onze erfelijke eigenschappen.

Het is belangrijk om te beseffen dat de gevolgen van fouten in ons DNA ieders leven kunnen raken. Er zal zo veel mogelijk gebruik worden gemaakt van relatief neutrale voorbeelden, maar de fundamentele rol van DNA bij kanker en bij (ernstige) erfelijke aandoeningen is niet weg te poetsen.

Hans Vos studeerde scheikunde aan de Universiteit van Amsterdam met het doel de biochemie in te gaan. Hij promoveerde vervolgens op een adenovirus-onderwerp bij de Universiteit van Utrecht. Hierna heeft hij vele jaren bij het Nederlands Kanker Instituut (borstkanker) en bij het Leids Universitair Medisch Centrum (bloedstolling) gewerkt, waarbij DNA steeds een zeer belangrijke rol in het onderzoek speelde.

Het was januari 2020 toen ik mijn lezing over dit onderwerp, voor ons Netwerk hield. We zijn nu 3 jaar verder als ik mijn tweede lezing houd.
Corona was niet de enige reden dat de eerdere lezing niet doorging.
De echte reden: mijn intuïtie. Ik ga u hier over vertellen.

Aangezien de eerste lezing zo lang geleden is, ga ik even terug naar het begin.
Dhr. Erik Scherder, neuropsycholoog, zien we geregeld op televisie met informatie over onderwerpen die te maken hebben met onze hersenen.
Denk momenteel aan de reclame, waarin hij vertelt dat alcohol slecht is voor het puberbrein.

In deze lezing bespreek ik ook processen in ons brein. Geen onderwerpen die onze hersenen beïnvloeden op een gunstige of ongunstige wijze, maar hoe onze hersenen werken. Een andere invalshoek.
De lezing van 26 januari zal beginnen met een uitleg over de werkingsgebieden.
Onze hersenen bestaan uit twee helften, verbonden door de zenuwbalk, het corpus callosum. Links is gerelateerd aan onze fysieke zintuigen, rechts maakt gebruik van innerlijke zintuigen. Beide hersenhelften hebben een verschillend trillingsniveau, uitgedrukt per seconde.

De verschillende bewustzijnsniveaus, waarop deze hersenhelften functioneren, gebruiken wij en zetten wij in om ons leven vorm te geven.
We zijn namelijk nooit zonder gedachten, we vertoeven erin: ‘dagdromen’, ze houden ons uit onze slaap: ‘malen’, we zoeken iets op: ‘kennis verwerven’.
Daarbij is er een verschil in kennis verwerven of iets weten. Om kennis te verkrijgen moeten wij iets doen, iets opzoeken en lezen, iemand iets vragen, analyseren, wikken en wegen etc.

Intuïtie levert ons ook kennis op, maar dat benoemen we als weten. Het is een heel belangrijk instrument waarmee we informatie kunnen halen, maar ook uitzenden.
Voor het verwerven van kennis gebruiken we de ene hersenhelft, weten doen we met de andere hersenhelft. Door beide helften bewust te gebruiken, komen we in balans en dat biedt veel voordelen.